Recentelijk stonden er twee machtig mooie artikelen in de NRC. Deze krant stoort zich oprecht aan hoe er met onze natuur en in het bijzonder met onze schaarse bossen wordt omgegaan. En men heeft zeer pakkende titels boven de artikelen geplaatst.

Hoe Staatbosbeheer zijn eigen draagvlak wegkapt
Op 6 februari 2019 schrijft de NRC onder deze kop dat Staatsbosbeheer de legitieme verontrusting en verontwaardiging van burgers verkeerd heeft ingeschat. Staatsbosbeheer heeft zich al die jaren te rigide opgesteld en dat keert zich nu tegen hen. En de opstandige burger krijgt de schuld.
Door de enorme bezuinigingen op Staatsbosbeheer sinds 2010 probeert de dienst inkomsten te genereren uit houtkap. Daarbij wordt ook natuurbos als productiebos beschouwd, onder het mom van bosverjonging. Het is niet vreemd dat mensen hiertegen in het geweer komen. De krant spreekt van Staatsbosheers dédain jegens verontruste burgers. De critici zijn vaak ontwikkelde mensen met oprechte zorgen voor het bos. Ze voelen zich niet serieus genomen. Staatsbosbeheer creëert zo zijn eigen verzet. Men heeft zijn ziel verkocht aan de bio-energiebedrijven en de houthandel.
Voor ons is het een herkenbaar beeld dat de NRC schetst.

Het bos is vogelvrij
Op 1 maart schrijft de NRC onder deze kop dat door bomenkap en bewerking van de grond CO2 vrijkomt, wat slecht is voor het klimaat. Met het afvoeren van tak- en tophout en van spontaan opgekomen boompjes verdwijnen de delen met de hoogste concentraties mineralen. De krant spreekt van roofbouw. De grondbewerking maakt de situatie op de toch al arme grond nog erger doordat bodemmineralen versneld uitspoelen.
Omdat er vruchteloos wordt onderhandeld over een nieuwe gedragscode, geldt er een oude gedragscode (uit 2010, van vóór de Natuurbeschermingswet) voor verantwoord bosbouwkundig handelen. En met een beroep op die oude code wordt het bos nu vernield.
De NRC vindt het curieus dat de beleidsplannen van bosbeheerders reppen over duurzaamheid, biodiversiteit en esthetiek, maar dat financieel gewin op korte termijn voorrang krijgt.

Honderd jaar geleden werd er begonnen met nieuwe bossen aan te leggen; die zijn nu zo’n beetje volgroeid. Er is geen noodzaak deze bossen te vernietigen en te beginnen aan een vorm van landbouw met bomen…. Periodiek uitdunnen is wat anders dan kaalslag. Door gebruik te maken van natuurlijke processen kan bos als ecosysteem duurzaam blijven bestaan. En precies op dit gebied mag je wel iets van bosbeheerders verwachten!

Issue
Als ontwikkelde, verontruste burgers die oprecht begaan zijn met het bos en zich niet door Staatsbosbeheer serieus genomen voelen, zijn wij heel erg blij met de publiciteit en aandacht voor het onderwerp waar wij ons al jaren druk over maken. Eindelijk is ontbossing van Nederland een issue geworden. Laat Nederland opstaan voor behoud van ook de Sallandse Heuvelrug vóórdat de bijl er nog verder ingaat. Aan excuses achteraf hebben we niks. Kappen is blijvende schade voor de komende decennia.