De laatste bijdrage op dit platform is al van even geleden. Er was de afgelopen maanden veel te doen rond het onderwerp ‘stikstof’ en de gevolgen voor de natuur (en bijgevolg voor andere elementen van onze samenleving). Het was teveel om hier allemaal samen te vatten. Bovendien zat er teveel politiek geneuzel bij. Afgelopen woensdag werden we echter getroffen door een artikel in een lokale Sallandse krant, dat toch vraagt om een nieuw stukje.

Verwijderen
Op de voorpagina van het blad ‘De week van Hellendoorn en Nijverdal’ (week 42, 19 oktober) viel het volgende te lezen: “Van oktober t/m december voert Landschap Overijssel maai- en zaagwerkzaamheden uit langs de Regge, van natuurterrein Veldkamp tot aan Hancate. ‘Met deze maatregelen voorkomen we verbossing van het beekdal en proberen we de overheersing van pitrus terug te dringen’.” In 2021 heeft Landschap Overijssel daar ook al berkenopslag afgezaagd en afgevoerd en nu worden de uitlopende stobben geklepeld. Dubbel werk dus. Maar ‘gelukkig’ laat Landschap Overijssel het niet gebeuren dat er ergens bomen groeien. Na de grootscheepse kaalslag op de Lemeler- en Archemerberg wordt nu elk opkomend boompje in het beekdal gerooid. Niet alleen berken, maar ook de zwarte els en de wilg moeten eraan geloven. Want ja, er dreigt verbossing….! Liever zien ze de meidoorn, de zwarte bes en de Gelderse roos. Puur natuur.

Pitrus
Ook pitrus (juncus effusus, een wild overblijvend kruid uit de russenfamilie) moet worden verwijderd, want op enkele plaatsen overheerst deze plant het biggenkruid, de rolklaver en de watermunt. En die geven aan dat de bodem de juiste balans heeft tussen aanwezige voedingsstoffen, mineralen, schimmels en bacteriën. En daarom moet de pitrus weg. Landschap Overijssel weet precies wat er moet groeien, zolang het maar geen bomen (of pitrus…) zijn!

Bergen
En waarom mogen er geen bomen groeien? Gerard Kohler geeft in zijn zéér lezenswaardige FlessenpostuitBergen.nl van 21 oktober 2022 wel een logische verklaring. Voor elk beheertype zijn er tarieven vastgesteld. Zo ontvangt een beheerder van houtwallen bijna 5000 euro per hectare per jaar, die van voedselarm trilveen ruim 3000 euro per jaar en die van schraal grasland 2600 per jaar. Voor duinbos ontvangt een beheerder slechts 124 euro per jaar en als het productiebos is 50 euro meer. Voor open duin is het tarief 368 euro per jaar, maar voor een vochtige duinvallei bijna 5 keer zoveel: ruim 1600 euro. Wat ontvangen de beheerders voor het bos in Salland? Is dat net zo’n laag bedrag als voor duinbos? Verklaart dat de kaplust van de Overijsselse terreinbeheerorganisaties?

Bosbescherming
Alle signalen om nadruk te leggen op bosbescherming zijn zo onderhand wel gegeven. Of dat nu rapporten zijn van VN-organisaties, van het WNF, van het Landelijk Netwerk Bos- en Bomenbescherming of signalen van verontruste boeren en burgers, het is wel duidelijk dat we elke boom moeten koesteren. Tijd om de tarieven van beheertype bos flink omhoog te gooien. De overheid (i.s.m. de TBO’s) is aan zet om de juiste activiteiten op te zetten, teneinde te redden wat er nog te redden valt. Geen gebazel meer over ambities (zoals in de bossenstrategie), over mooie plannen om (ten koste van wat dan ook) dat ene plantje of diertje in stand te houden, over heide en stuifzand als het summum van natuur. Geen smoezen meer om bos en bomen te kappen. Laten het Rijk, de provincies en de TBO’s eens tonen dat het ze menens is met de natuur. En laten ze daar boeren en burgers bij betrekken.