Waar het om bos gaat, spreiden onze overheid en de financieel afhankelijke natuurbeheerorganisaties mooie woorden ten toon. Een greep uit citaten die in eerdere stukjes voorkwamen: “Bossen spelen een belangrijke rol in onze samenleving en worden hoog gewaardeerd. Het bos is een ecosysteem dat rust verdient en plaats biedt aan veel verschillende dieren en planten. Daarmee is het meer dan een verzameling bomen. De mens is afhankelijk van het bos, leeft ermee samen en heeft een zorgplicht. Bomen geven betekenis aan ons leven en dragen bij aan onze culturele identiteit. We verbinden ons aan bomen en via bomen voelen we ons verbonden met de plek waar we wonen en met elkaar”. “Staatsbosbeheer vindt meer bos belangrijk en neemt daarom zelf het voortouw om op eigen grond landelijk 5.000 hectare nieuw of extra bos te planten”.

Sallandse Heuvelrug
Er was langs de Plaggenweg al een onmetelijk stuk bos gekapt. “Natuurherstel…” Geen ecosysteem dat rust verdient, geen zorgplicht, geen betekenis aan ons leven, geen verbinding met onze woonplaats. Bos lijkt alleen belangrijk, zolang eraan verdiend wordt. Er wordt een bossenstrategie opgesteld, Natuurmonumenten is voorlopig gestopt met kappen, Staatsbosbeheer heeft experts geraadpleegd, maar er zijn ook nog de particuliere boseigenaren. Zijn die gehouden aan terughoudende boskap? Zie bovenstaande foto’s van de Holterbergweg (Toeristenweg). “Natuurherstel… Versterking van de biodiversiteit…” Het is moeilijk dit nog te geloven. De westkant van de Sallandse Heuvelrug moet er ook nog aan gaan geloven. Er blijft nauwelijks nog bos in het gebied over.

Waterhuishouding
Peter ten Berge schrijft op Wikipedia (4 mei 2020) dat er veel te weinig aandacht is voor de functie van bomen in de globale waterhuishouding. Water dat na een regenbui op de bladeren van een boom blijft liggen, verdampt weer en gaat dus niet ‘verloren’. In het leefgebied van de zandhagedis (een beestje ter grootte van een balpen dat 15 hectare “nieuwe natuur” nodig heeft om te zonnen…) zakt het regenwater weg naar grote diepte om nooit meer terug te keren. De wortels van bomen reiken tot grote diepte en brengen het als waterdamp terug in de atmosfeer. Een overheid die praat over ‘droogte’ moet dus bomen planten, niet kappen.

Stikstof
Om de natuur te redden, zal de stikstofdepositie hoe dan ook drastisch moeten dalen. Geen enkele partij die bijdraagt aan de stikstofuitstoot wil graag zijn eigen aandeel minimaliseren. De overheid kiest er daarom maar voor om de natuur te ‘herstellen’, zodat deze minder stikstofgevoelig zou worden.

Volgens de website van FoodLog (24 april 2020) vindt het Landbouw Collectief, het samenwerkingsverband van boerenbelangenbehartigers, het stikstofplan van Schouten een draak van een plan. Het is duur en ineffectief.

MOB (Mobilisation for the Environment) stapt in samenwerking met de vereniging Leefmilieu opnieuw naar de rechter. Volgens MOB is het hart van de plannen juridisch onhoudbaar, omdat ze vergunningenhandel toestaan die “van natuurschade bedrijfskapitaal gemaakt”. De Europese wetgeving eist een omgang met de natuur die stikstofschade terugdringt door de bronnen of de effecten weg te nemen. Volgens MOB is het maximale aan mogelijkheden al uitgeput en creëert het kabinet een recht op schade. Het laat de vervuiler die uit de markt moet worden genomen, geld verdienen en wil die waarde blijvend in omloop houden.

COVID-19
Op de website van NatureToday (15 april 2020) valt te lezen dat het verlies en de degradatie van bossen een grote bedreiging vormen voor de gezondheid, het klimaat, veiligheid en economische groei. Onderzoek laat zien dat de opkomst van nieuwe ziekten sterk toeneemt in tropische, biodiverse en oude bossen waar zich grote veranderingen in landgebruik voordoen. Als landschappen veranderen en natuurlijke gebieden worden vernietigd, gedegradeerd of aangepast voor menselijke doeleinden, dan verhoogt dit het risico op uitbraken. Om het risico op een volgend coronavirus te verminderen, is het noodzakelijk om natuurbehoud en volksgezondheid te verbinden, bossen te behouden, te herstellen en te beschermen. Gebeurt dat niet, dan moeten we ons voorbereiden op een nieuwe pandemie.

Na corona
Volgens Trouw van 11 april 2020 ontwricht Covid-19 levens, maar biedt het tegelijk een historische kans, aldus een groep van 170 Nederlandse wetenschappers. Het is een blunder als we niet groener uit de coronacrisis komen. De overheid zou bij het redden van de economie de bedrijven die milieuvriendelijk en lokaal werken een streepje voor kunnen geven. “Olie-, gas-, mijnbouw- en reclamebedrijven” horen daar niet bij. De crisis zou verder het moment zijn om te stoppen met “generieke groei”, met financiële winst als voornaamste doel. Zonder serieuze aanpassingen keert milieu- en klimaatschade op de oude voet terug.

Herman Wijffels, voormalig topman van Rabobank, Wereldbank en SER, stelt vanuit de Transitie Coalitie Voedsel dat bij een dergelijke omslag geen hoge externe inputs meer passen in de Nederlandse landbouw. We moeten fors terug met kunstmest, veevoer van ver en met bestrijdingsmiddelen.

Als al dit soort zaken, naast onze eerdere argumenten tegen de boskap, nu eens serieus meegenomen zouden worden in de bossenstrategie, kan het Helhuizenbos gewoon behouden blijven!